EOSK


Podcast: ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Καρδίτσας στην Κορυφή Πέντε Πύργοι (2004 μ.)

Το podcast του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καρδίτσας!

Αυτή τη φορά, ανάβαση στην κορυφή Πέντε Πύργοι (2004 μ.) με εκκίνηση από το Δασικό Χωριό Δρυάδες.

Καλή ακρόαση!

πατήστε ΕΔΩ:


Podcast: ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Καρδίτσας στην Κορυφή Πετσαλούδα (1771 μ.)

Το podcast του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καρδίτσας!

Αυτή τη φορά, ανάβαση στην κορυφή Πετσαλούδα (1771 μ.) με ενδιάμεσες στάσεις στο καταφύγιο Ελατάκος και την Περδικόβρυση.

Καλή ακρόαση!

πατήστε ΕΔΩ:


Podcast: Ελληνικός Ορειβατικός Συλλόγος Καρδίτσας και Νεολαία Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αργιθεάτικων Συλλόγων μαζί.

Το podcast του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καρδίτσας επιστρέφει!

Αυτή τη φορά, μία συνεργασία ανάμεσα στον ΕΟΣΚ και της νεολαίας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αργιθεάτικων Συλλόγων, που αλλού, στην Αργιθέα.

Καλή ακρόαση!

πατήστε ΕΔΩ:


Podcast: Εξόρμηση του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καρδίτσας στο βουνό των Κενταύρων, το Πήλιο.

Άλλο ένα podcast από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Καρδίτσας!

Μια υπέροχη διαδρομή στο Πήλιο που καταλήγει στην όμορφη παραλία Παπά Νερό.

Καλή ακρόαση!

πατήστε ΕΔΩ:

 


Άγραφα, Όλυμπος, Φαράγγι Ουρλιά, τρεις δράσεις του ΕΟΣ Καρδίτσας

Την Κυριακή 18 Οκτωβρίου ο ΕΟΣ Καρδίτσας πραγματοποίησε τρεις δράσεις, η καθεμιά ξεχωριστή. Στα «δικά μας» βουνά έγινε ανάβαση από το χωριό Φυλακτή έως την κορυφή Καζάρμα (Ζυγουρολίβαδο) (1977μ.). Παρά το μεγάλο της μήκος και την υψομετρική διαφορά αποδείχτηκε ταιριαστή για την ευέλικτη ομάδα στην οποία υπήρξαν και νέες συμμετοχές. Ο καιρός στάθηκε σύμμαχος και η πανοραμική απέραντη θέα από την κορυφή δικαιολόγησε το γεγονός ότι κάποτε επιλέχτηκε η θέση για παρατηρητήριο πυροφύλαξης. Δυστυχώς το γερό ακόμη πετρόχτιστο κτίσμα μένει ανεκμετάλλευτο ενώ θα μπορούσε να εξυπηρετεί τους επισκέπτες σαν ένα αξιόλογο αξιοθέατο και κατάλυμα ανάγκης.

Η δεύτερη πεζοπορία έγινε στους πρόποδες του Ολύμπου με αφετηρία τον Άγιο Κωνσταντίνο Δίου και κατάληξη το ορειβατικό καταφύγιο Κορομηλιάς μέσα στην κοιλάδα του Ουρλιά (Ορλιά). Το εξαιρετικό από κάθε άποψη μονοπάτι με καλή βατότητα και σήμανση δείχνει το ενδιαφέρον που έδειξε ο Δήμος Δίου για την ήπια  ανάπτυξη της περιοχής. Ο επισκέπτης περπατά μέσα στα πανέμορφα μικτά δάση από τα ριζά του βουνού μέχρι τα αλπικά λιβάδια, με δυνατότητα να συνεχίσει πιο ψηλά, στο αλπικό κομμάτι μέχρι τα πιο γνωστά ορειβατικά καταφύγια και τις κορυφές. Η βλάστηση όσο ανεβαίνουμε περιλαμβάνει όλη την μεσογειακή ποικιλία και η θέα από ψηλά προς το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου είναι εντυπωσιακή. Ενδιάμεσα συναντάμε σε πολλά σημεία το ρέμα με τα κρυστάλλινα νερά και τους καταρράκτες, ιδανικά σημεία για ξεκούραση ή και μπάνιο για τους πιο τολμηρούς.

Μέσα στην κοίτη του Ουρλιά η ομάδα κατάβασης φαραγγιών (canyoning) έκανε για τους αρχάριους συμμετέχοντες μια καταπληκτική γνωριμία με τον «κόσμο των φαραγγιών». Η κατάβαση που έγινε υπό την επίβλεψη της πιστοποιημένης εκπαιδεύτριας του συλλόγου Αντωνέλλας Δημητριάδη και τον έμπειρο canyoner Ευτύχιο Ευτυχιάδη τελείωσε με μεγάλη επιτυχία και με τον ενθουσιασμό  των συμμετεχόντων που περιέγραψαν της ευεξία που τους προσέφερε η δράση.

Για περισσότερες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης πατήστε εδώ

Επόμενη δράση του συλλόγου το Σαββατοκύριακο 24-25 Οκτώβρη όπου θα ανέβουμε στο αγαπημένο μας καταφύγιο Ελατάκος από το μονοπάτι «Κ1» για περπάτημα και εργασίες συντήρησης. Δυνατότητα συμμετοχής μια ή δυο ημερών κατόπιν συνεννόησης. Περισσότερες πληροφορίες στο τηλ 6973695595


Πετυχημένη εκπαίδευση 1ου επιπέδου canyoning

Την Κυριακή 5/7 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκπαίδευση 1ου επιπέδου κατάβασης φαραγγιών του ΕΟΣΚ με την πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια του συλλόγου μας Δημητριάδη Αντωνέλλα.Λόγω καιρικών συνθηκών η κατάβαση έγινε στο φαράγγι Γαλανόρεμα στην Ζαγορά του Πηλίου αντί του προγραμματισμένου φαραγγιού Ορλιά του Ολύμπου. Πριν την κατάβαση έγινε εκπαίδευση στον χειρισμό των σχοινιών σε στεγνό πεδίο.

Ο καιρός ήταν σύμμαχος και το νερό στο φαράγγι ικανοποιητικό για την δράση που ξεκίνησε με κατηφορική ασφαλισμένη κατάβαση έως τον καταρράκτη ύψους 50 μέτρων. Η ομορφιά του τοπίου με την πλούσια βλάστηση, οι βάθρες με τα κρυστάλλινα νερά, οι νεροτσουλήθρες και οι σπηλιές με τους όμορφους καταρράκτες βοήθησαν ώστε η εκπαιδευτική διαδικασία να γίνει ιδιαίτερα διασκεδαστική για την ομάδα που δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό και τα χαμογελά της!

Για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε ΕΔΩ

 

яндекс


Kατάβαση στο Φαράγγι του Ροδοκάλου από τον ΕΟΣ Καρδίτσας

Την Κυριακή 21/6/ 20 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία κατάβαση στο Φαράγγι του Ροδοκάλου από την έμπειρη ομάδα canyoning του ΕΟΣ Καρδίτσας με οδηγό την εκπαιδεύτρια καταβάσεις φαραγγιών του συλλόγου Αντωνέλλα Δημητριάδη. Στην κατάβαση συμμετείχαν και δύο φίλοι επιπέδου αυτόνομου από τον Πεζοπορικού Ομίλου Αθήνας. Το Φαράγγι του Ροδοκάλου βρίσκεται στην Υπάτη στο όρος Οίτη του νομού Φθιώτιδας. Αξιοθέατο της περιοχής είναι το κάστρο και ο καταρράκτης Ματσούκα με τον νερόμυλο πριν την είσοδο της Υπάτης. Επίσης αξίζει να επισκεφτεί κάποιος το κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, το αστεροσχολείο (το αποκαλούν τρίτο πλανητάριο της Ελλάδας), και το βυζαντινό μουσείο με την εξαιρετική συλλογή νομισμάτων. Το φαράγγι τουυ Ροδοκάλου καταλήγει στον χείμαρρο του “Ξεριά”. Στην έξοδο του φαραγγιού βρίσκεται ο 45m καταρράκτης “ο Κρεμαστός” που σχηματίζει μία πανέμορφη λίμνη που προσφέρεται για μπάνιο τους καλοκαιρινούς μήνες. Από δίπλα στη γέφυρα του Ξεριά, μετά την Υπάτη προς Καπνοχώρι, βρίσκεται το πανέμορφο μονοπάτι των Φαρμακειδών που σε μόλις 20′ με τα πόδια οδηγεί στον καταρράκτη του Κρεμαστού και είναι εύκολα προσβάσιμο από τον καθένα. Εκεί σύμφωνα με το μύθο λούζονταν και εξαγνίζονταν οι Φαρμακίδες μάγισσες, ξορκίζοντας το κακό στα κρύα νερά! Το μονοπάτι έχει άριστη σήμανση και είναι διαμορφωμένο με ξύλινα γεφυράκια που περνούν πάνω από τον χείμαρρο και τα ρέματα ανάμεσα από πλούσια βλάστηση.

Μέσα από την Υπάτη ξεκινά πολύ όμορφο μονοπάτι αρκετά ανηφορικό που μετά από δυόμιση ώρες πεζοπορία φτάνει σε πανέμορφο πλάτωμα με έλατα τριγύρω και τρεχούμενα νερά. Εκεί βρίσκεται και η είσοδος του φαραγγιού. Πριν την κωμόπολη της Υπάτης συναντάμε τον οικισμό των λουτρών Υπάτης. Η ιαματική πηγή που έχουν τα Λουτρά αναβλύζει από φυσικό ρήγμα βάθους 16 μέτρων πού βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού . Η περιοχή έχει αναπτυχθεί τουριστικά με πολλά ξενοδοχεία γιατί πολλοί είναι οι επισκέπτες που πηγαίνουν να απολαύσουν τα ιαματικά νερά! Ο μύθος αναφέρει ότι και η Αφροδίτη έπαιρνε το μπάνιο της στα λουτρά αυτά! Τον 1ο μ.χ αιώνα η περιοχή της Υπάτης θεωρείται η έδρα της θεσσαλικής μαγγανείας. Η Υπάτη υπήρξε το πιο φημισμένο μαγικό κέντρο με τις μάγισσες Φαρμακίδες, την Αγαονίκη και Μυκάλη. Οι Φαρμακίδες συνέλεγαν τα βότανα τους στις πλαγιές της Οίτης και με αυτά έφτιαχναν τα μαγικά τους φίλτρα. Οι μάγισσες με οδηγία της Ήρας προσπάθησαν να εμποδίσουν την Αλκμήνη να γεννήσει τον Ηρακλή! Η πεζοπορία στο μονοπάτι των Φαρμακίδων αποτελεί μία πολύ καλή πρώτη περιήγηση όσων επιθυμούν να έρθουν σε μία πρώτη επαφή με τις μυστηριώδεις ομορφιές της Oίτης.

Για να δείτε φωτογραφίες από αυτή την δράση  πατείστε εδω
Επόμενη κατάβαση φαραγγιού (canyoning) του ΕΟΣΚ το Σαββατοκύριακο 4,5 Ιουλίου στο φαράγγι του Ουρλιά στον Όλυμπο, δράση εκπαίδευσης και γνωριμίας με το άθλημα. Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής για έγκαιρη κράτηση στολής στο τηλ 6977594047.


Εξόρμηση του ΕΟΣΚ στον Κόζιακα

 

Το Σαββατοκύριακο 7-8 Μαρτίου ομάδα μελών του ΕΟΣ Καρδίτσας και φίλοι του συλλόγου πραγματοποίησαν μια διήμερη κυκλική «διάσχιση» του όρους Κόζιακα. Ο Κόζιακας ή αλλιως Κερκέτιο όρος είναι τμήμα της Νότιας Πίνδου και είναι ένας χαρακτηριστικό ορεινό τείχος που δεσπόζει πάνω από τον κάμπο των Τρικάλων. Η ψηλότερη κορυφή του είναι η Αστραπή ή Χατζηπέτρος με υψόμετρο 1901μ. Η ομάδα πραγματοποίησε μια κυκλική διαδρομή που αποτελούσε μια παραλλαγή του πολύ γνωστού ορεινού αγώνα Koziakas Mountain Race. Αυτή η διαδρομή είναι από τις αγαπημένες της παρέας και προσφέρει το πλεονέκτημα ότι δεν βλέπεις μόνος την γνωστή δυτική πλευρά του βουνού προς το Περτούλι αλλά και την άγνωστη ανατολική πλευρά του βουνού προς την μεριά των Τρικάλων.

Η αναχώρηση έγινε από Ελάτη Τρικάλων και την θέση «Κανάβια» σε υψόμετρο 900 μέτρων. Το μονοπάτι περνά την Αγία Τριάδα και κινείται ανηφορικά βόρεια, τμηματικά σε υφιστάμενο χωματόδρομο μέχρι τον φράχτη που σηματοδοτεί το όριο του Πανεπιστημιακού δάσους Περτουλίου. Εκεί ακολουθήσαμε την δεξιά διακλάδωση που οδηγεί μέσω του πιο σύντομου αλλά πολύ πιο ανηφορικού μονοπατιού στο διάσελο της Ορνοφωλιάς. Από εκεί κατηφορίσαμε λίγο και βρεθήκαμε στο Καταφύγιο Κόζιακα στην θέση «Μπακόλα» όπου μας περίμενε ο διαχειριστής του καταφυγίου ο Περικλής με την γυναίκα του την Κατερίνα. Αφού απολαύσαμε την ωραία φιλοξενία του καταφυγίου, αναχωρήσαμε την επόμενη μέρα για το δεύτερο τμήμα της διαδρομής και την επιστροφή μας. Λόγω του πολύ δυνατού αέρα τραβερσάραμε λίγο χαμηλότερα την κορυφή και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς το πασίγνωστο «Τρύπιο Λιθάρι» ένα χαρακτηριστικό τοπόσημο του βουνού, μια τρύπα στο βράχινο όγκο, που οδηγεί μέσω ενός κατηφορικού μονοπατιού στο χωριό Κόρη και αποτελεί ένα από τα λίγα περάσματα του βουνού προς τα ανατολικά.

Αφού θαυμάσαμε το τοπίο και βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες αφήσαμε το Τρύπιο Λιθάρι και με νότια πλέον διεύθυνση κατευθυνθήκαμε στις κρυμμένες κοιλάδες της Ανατολικής πλευράς του Κόζιακα, τις «Χούνες», ένα άγριο τοπίο εκπληκτικής ομορφιάς. Αφού βγήκαμε από τις κοιλάδες και ακολουθώντας τμηματικά έναν δασικό δρόμο βρεθήκαμε στην θέση «Κώστα» πάνω από την Ελάτη που είναι η διασταύρωση για την πασίγνωστη Σπηλιά του Μπέη. Εμείς συνεχίσαμε προς την Ελάτη και στην συνέχεια μέσω του πολύ απότομου κατηφορικού μονοπατιού της Τσουκνιδούλας βρεθήκαμε στον χωματόδρομο που οδηγούσε με βόρεια διεύθυνση προς την Αγία Τριάδα πάνω από τα Κανάβια όπου και επιστρέψαμε στο αρχικό σημείο εκκίνησης και στα αυτοκίνητα μας. Η συνολική μας διαδρομή ήταν σχεδόν 21 χιλιόμετρα με 1500 μέτρα θετικής υψομετρικής ανάβασης.


Χειμερινή ανάβαση μελών του ΕΟΣ Καρδίτσας στην «Πλάκα» των Τζουμέρκων σε υψόμετρο 2364μ.

 

Τα Αθαμανικά όρη ή Τζουμέρκα είναι ένας εντυπωσιακός ορεινός όγκος της Ηπείρου, τμήμα της Πίνδου, που αναπτύσσεται στους νομούς Τρικάλων, Άρτας και Ιωαννίνων. Το Βόρειο τμήμα τους είναι το συγκρότημα της Κακαρδίτσας, με την ομώνυμη ψηλότερη κορυφή του συγκροτήματος σε υψομ. 2,429μ ενώ το νότιο τμήμα τους, που χωρίζεται από το Μελισσουργιώτικο ρέμα έχει ψηλότερη κορυφή το Καταφίδι [2,393μ] και δεύτερη ψηλότερη την Πλάκα με 2,364μ.

Το νότιο Τμήμα είναι ένας εντυπωσιακός απόκρημνος όγκος, με δύσκολες προσβάσεις, λόγω του απότομου αναγλύφου.

Κάθε ορειβάτης έχει προτιμήσεις και αγάπες. Η ορειβατική «αγάπη» της παρέας μας είναι τα Τζουμέρκα. Μεγάλο ρόλο σε αυτό έχει παίξει πέραν της αναμφισβήτητης, ιδιαίτερης ομορφιάς του ορεινού τοπίου και η σχέση μας με τα παιδιά του εξαιρετικού καταφυγίου Μελισσουργών και τον διαχειριστή Φώτη Δελημήτρο, σε τέτοιο σημείο που να το θεωρούμε δεύτερο σπίτι μας και να το επισκεπτόμαστε αρκετές φορές, όλες τις εποχές του χρόνου, τόσο για ορειβασία όσο και για Canyoning.

Η Πλάκα ήταν μια κορυφή που πάντα είχαμε υπόψη, αλλά συνεχώς την αφήναμε. Πρόκειται για μια τεχνική ανάβαση, ιδιαίτερα τον χειμώνα εφόσον η πρόσβαση στο διάσελο πριν την κορυφή γίνεται από ένα λούκι με κλίση μεγαλύτερη των 50 μοιρών κατά σημεία. Επιπλέον απαιτεί πολύωρη ανάβαση αρκετών χιλιομέτρων από όπου και να την προσεγγίσεις και με μεγάλη υψομετρική ανάβαση. Αυτοί είναι και  οι λόγοι που δεν είναι από τις πλέον επισκέψιμες κορυφές του συγκροτήματος παρά την εντυπωσιακή όψη της.
Φέτος η παρέα μας θεώρησε ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για την Πλάκα. Πήραμε τις πληροφορίες μας και εκτιμήσαμε πως με το χιόνι που έριξε και τις χαμηλες θερμοκρασιες των προηγούμενων ημερών, δημιουργήθηκαν συνθήκες σχετικά ικανοποιητικές για να επιχειρήσουμε μια χειμερινή ανάβαση. Το βράδυ της Παρασκευής 31-1-2020, φτάσαμε στο καταφύγιο όπου μας υποδέχτηκε ο φίλος Φώτης και τακτοποιηθήκαμε.

Την επόμενη μέρα στις 07:00 ήμασταν στο μονοπάτι για το Αγκάθι που βρίσκεται και η ονομαστή πηγή. Από το Αγκάθι ξεκίνησε ο ανήφορος και σε 1:30 ώρα ήμασταν στην βάση μιας ανηφορικής ράμπας με κλίση περίπου 40 μοιρών. Εκεί βάλαμε τα κραμπόν, φορέσαμε κράνη, τα πιολέ στα χέρια και ξεκινήσαμε την άνοδο. Σε μια ώρα ήμασταν στον Μέγα Λάκκο, ένα πλάτωμα στα 1800μ. Τραβερσάραμε νοτιοδυτικά τον Μέγα Λάκκο και σε λίγο φτάσαμε στην βάση από το μεγάλο λούκι, με κλίση 50 μοιρών που σε οδηγεί σαν ‘’ασανσέρ’’ από τα 1800μ στο διάσελο της Πλάκας στα 2150μ, πάνω από το οροπέδιο της Μπρέσενας. Η κοπιαστική ανάβαση με τα κραμπόν και τα πιολέ μας πήρε περίπου 1:30 ώρα, αλλα μόλις πατήσαμε στο διάσελο μας κόπηκε η ανάσα από την θέα. Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο συνεχίσαμε να διασχίζουμε την κορυφογραμμή  και μέσα σε 45 λεπτά φτάσαμε στην κορυφή Πλάκα.

Η θέα ήταν μαγευτική, και τι δεν βλέπαμε! Στο νότο το θρυλικό οροπέδιο της Μπρέσενας, το Σχισμένο Λιθάρι και το Καταφίδι, η ψηλότερη κορυφή του νότιου συγκροτήματος και ο ποταμός Άραχθος να φιδογυρίζει μέχρι τον Αμβρακικό που λαμπύριζε στο βάθος. Βόρεια η επιβλητική Στρογγούλα, πάνω από την Πράμαντα και η θρυλική Ρόκα, ονομαστες κορυφές των Τζουμέρκων. Πιο ανατολικα ο Λάκμος και ο επιβλητικός όγκος της Κακαρδίτσας με όλες τις κορυφές ορατές, Καταραχιάς, Τσούμα Πλαστάρι, Χίλια Εξήντα, Ρουίστα και πιο νότια ο Κρυάκουρας πάνω από τα Θεοδώριανα. Στο βάθος στον βορρά η λίμνη των Ιωαννίνων και η πόλη και γυρω της τα βουνά Τόμαρος, και Μιτσικέλι. Φαινόταν ολοκάθαρα ο Σμόλικας με τις Μόσιες της Σαμαρίνας,  η Τύμφη και η Νεμέρτσικα. 

Όλη η μαγεία και η ομορφιά της Πίνδου μπροστά στα μάτια μας. Αφού απολαύσαμε την θέα, συνεχίσαμε με βαριά καρδιά επειδή ο χρόνος πίεζε, την πορεία στην κορυφογραμμή της Πλάκας κατευθυνόμενοι νότια μέχρι που φτάσαμε στο χείλος ενός απότομου λουκιού που σε οδηγεί με βόρεια πλέον διεύθυνση στην μικρή κοιλάδα ανάμεσα στα Κελάρια και τα Κομμένα. Αρχίσαμε να κατηφορίζουμε στην χιονισμένη κοιλάδα η οποία σε οδηγεί καρφί στο Μπαλτινέσι στις στάνες. Εκεί βγάλαμε τα κραμπόν και συνεχίσαμε για λίγο στον δασικό δρόμο μέχρι την βάση της Καστανιάς, την οποία και τραβερσάραμε και κατηφορίζοντας βγήκαμε ξανά στο Αγκάθι και από εκεί πίσω στο καταφύγιο, ανάβοντας τους φακούς μας στο τελευταίο χιλιόμετρο αφού είχε αρχίσει να νυχτώνει.

Ήταν μια ιδιαίτερα απαιτητική, χειμερινή διαδρομή, που δεν απευθύνεται σε όλους, σε ένα πανέμορφο και άγριο ορεινό τοπίο. Μας πήρε συνολικά κάτι παραπάνω από 11 ώρες, διανύοντας 18 χιλιόμετρα και 1500 μέτρα θετικής υψομετρικής ανάβασης και φυσικά άλλα τόσα κατάβασης. Φυσικά ανανεώσαμε το ραντεβού για ακόμα μια φορά μας με τα Τζουμέρκα, εφόσον έχουμε ακόμα υπόψη μας πολλές αναβάσεις στην περιοχή που θέλουμε να κάνουμε.  Την ομάδα του ΕΟΣ Καρδίτσας αποτελούσαν οι: Μιχάλης Γκαραγκάνης, Αποστόλης Μπρακατσούλας, Δημήτρης Ρίνης και ο Αποστόλης Κηρύκος.

 


Canyoning Μουζάκι Μέγα Ρέμα

Κατάβαση στο πλαίσιο εκπαίδευσης του νέου μέλους της Ελευθερίας Σκρίμπα και εξάσκηση του Λευτέρη Κακαβά ως βοηθού.

Για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε εδώ


Μεγάλη Συμμετοχή στην Κοπή Πίτας 2020

 

Κοπή πίτας από τον Ορειβατικό Σύλλογο Καρδίτσας

Με μεγάλη συμμετοχή έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του, φυσικά στο βουνό όπως κάθε χρόνο, ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Καρδίτσας (ΕΟΣΚ), την Κυριακή 26 Γενάρη, στην κορυφή Προφήτης Ηλίας στην περιοχή της λίμνης Σμοκόβου.  

Ογδόντα δύο (82) μέλη και φίλοι του ΕΟΣΚ (αριθμός ρεκόρ, μεταξύ αυτών και αρκετά παιδιά), ανταποκρίθηκαν στο καθιερωμένο ραντεβού μας, κάθε αρχή του χρόνου και βρέθηκαν το πρωί της Κυριακής στην πλατεία των λουτρών Σμοκόβου, από όπου θα άρχιζε η πεζοπορία μας.

Εν τω μεταξύ από το Σάββατο αρκετοί διανυκτέρευσαν στο ξενοδοχείο των λουτρών, απολαμβάνοντας τα ιαματικά λουτρά και την φιλοξενία του νέου δραστήριου προέδρου της Δημοτικής Επιχείρησης.

Χωριζόμαστε σε δυο ομάδες με την πιο μεγάλη να ξεκινά την πεζοπορία από τα λουτρά και μετά από τρεις ώρες φτάνει στο πλάτωμα της κορυφής, ενώ η άλλη ομάδα ακολουθήσε μια πιο εύκολη και σύντομη διαδρομή από το χωριό Λουτροπηγή.

Η συνάντηση γίνεται στην κορυφή Προφήτης Ηλίας στα 973 μέτρα, με το ομώνυμο εκκλησάκι, με εξαιρετική θέα στα γύρω βουνά των Αγράφων αλλά και στην λίμνη Σμοκόβου που είναι στα ‘’πόδια’’ μας, όπου υπάρχουν υπολείμματα από το αρχαίο τοίχος του κάστρου της Μενελαΐδος. Πιθανολογείται ότι ο οικισμός αυτός ήκμασε κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο, ενώ εικάζεται πως εδώ βρισκόταν η πρωτεύουσα των Δολόπων, η Μενελαΐς.

Ακολουθεί ξεκούραση, κέρασμα κονιάκ, τσίπουρο και λικέρ, αναμνηστικές φωτογραφίες και ανταλλαγή ευχών, καλωσόρισμα από τους συντονιστές της εκδήλωσης Αποστόλη Κηρύκο και Σοφία Μερεντίτη, σύντομοι χαιρετισμοί από τον Γιάννη Κατσαρό πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Λουτροπηγής και τον Γιώργο Ντενίση, τέως πρόεδρο του Επιμελητηρίου Καρδίτσας, ενώ σύντομες ενημερώσεις έκαναν ο Χρήστος Φασούλας, συντονιστής του Δικτύου για την Προστασία των Αγράφων,  για τις τελευταίες εξελίξεις για την επικείμενη τοποθέτηση αιολικών στα Άγραφα,  ο έφορος μονοπατιών Αποστόλης Παντελής για τα μονοπάτια των Αγράφων και το μέλος του συλλόγου Γιάννης Παπακώστας για την ιστορία της περιοχής και στο τέλος ο πρόεδρος του συλλόγου Παντελής Μανώλης, έκανε μια σύντομη αναφορά για τις δράσεις της χρονιάς και έκοψε την υπέροχη σε εμφάνιση και νοστιμιά βασιλόπιτα, που ήταν  προσφορά του μέλους του συλλόγου Αλέκου Ζαχαρή, από τον φούρνο του στα Φάρσαλα.

Στη συνέχεια αρχίζει η κατάβαση από τα ίδια μονοπάτια  με προορισμό τα λουτρά Σμοκόβου, όπου οι περισσότεροι προτιμούν μια χαλαρωτική βουτιά στην πισίνα των λουτρών και η μέρα τελειώνει στη σάλα του ξενοδοχείου Μετέωρα με κοψίδια και ντόπια τσίπουρα και κρασιά, όπου εκεί έκανε και έναν σύντομο χαιρετισμό ο Δημοσθένης Κατσής, ο νέος δραστήριος πρόεδρος  της δημοτικής επιχείρησης των λουτρών.

 

Η Βουλγάρα (1653μ.) μαζί με την Μάρτσα (1687μ.) αποτελούν έναν αξιόλογο ορεινό όγκο που ανήκει στα Ανατολικά Άγραφα και βρίσκεται στην αριστερή όχθη του Μέγδοβα. Εδώ έχουν καταγραφεί, μονοπάτια που διασχίζουν τα βουνά από όλες τις κατευθύνσεις και ενώνουν τα χωριά που βρίσκονται στους πρόποδες, Ρεντίνα, Λουτροπηγή, Αηδονοχώρι, Βαθύλακος, Μολόχα, Φουρνά, Κλειστός, Νεράιδα.

Τα μονοπάτια της περιοχής

Λουτρά Σμοκόβου

“Ζ13” (καλή σήμανση)

Από την πλατεία ξεκινάμε στον ασφάλτινο δρόμο πίσω από τις εγκαταστάσεις. Πριν φτάσουμε στον κεντρικό δρόμο ανεβαίνουμε σε μονοπάτι μέσα στο δάσος το μονοπάτι είναι εύκολο και σε 2,5 ώρες περίπου θα φτάσουμε στην κορυφή Προφήτης Ηλίας στα 973 μέτρα, με το ομώνυμο εκκλησάκι, όπου υπάρχουν υπολείμματα από το αρχαίο τοίχος του κάστρου της Μενελαΐδος. Πιθανολογείται ότι ο οικισμός αυτός ήκμασε κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο, και εικάζεται ότι ήταν πόλη των Δολόπων. Ανατολικά βλέπουμε τα πόδια μας την λίμνη Σμοκόβου προς την οποία κατηφορίζουμε για να φτάσουμε στο χωριό Λουτροπηγή σε περίπου 45 λεπτά.

“Ζ20” (χωρίς σήμανση)

Ανεβαίνουμε, αρχικά σε δρόμο, τις δυτικές ομαλές πλαγιές των λουτρών. στην πίσω πλευρά του υψώματος συνεχίζουμε κατηφορικά μέχρι το ρέμα το περνάμε σε στενό του σημείο. Αν τα νερά είναι πολλά χρειάζεται προσοχή. απέναντι βρίσκουμε την κεντρική άσφαλτο την οποία ακολουθούμε για λίγα μέτρα αριστερά για να μπούμε σε χωματόδρομο που θα μας φέρει στα λουτρά Σουλαντά. Οι γούρνες όπου πηγάζει το ιαματικό νερό είναι αναξιοποίητες.

Ρεντίνα

“Ζ1” (καλή σήμανση)

Από την βασίλισσα των Αγράφων , την Ρεντίνα, ξεκινά το μονοπάτι που περνά από το διάσελο Ζαχαράκη ή Ταρζάν, το πέρασμα από την Θεσσαλία στην Ευρυτανία. Συνεχίζει μέσα σε πυκνό δάσος ελάτης ανηφορίζοντας ομαλά μέχρι το Λιπούχι, θέση με εκτεταμένα υποαλπικά λιβάδια. Από εδώ ανηφορίζει μέχρι την κορυφή Βουλγάρα στα 1653 μέτρα υψόμετρο. ‘Όλη διαδρομή έχει καλή σήμανση.

Βαθύλακος

Από το χωριό Βαθύλακος ξεκινούν δυο ανηφορικά μονοπάτια προς τις κορυφές της Βουλγάρας και ένα κατηφορικό προς τα λουτρά Σουλαντά και τα Λουτρά Σμοκόβου.

“Ζ9” (αραιή σήμανση)

Από το κέντρο του χωριού ανεβαίνουμε στον Προφήτη Ηλία. Συνεχίζουμε την εκτεταμμένη πλαγιά και φτάνουμε στην θέση Πευκόφυτο, όπου και συναντάμε δάσος πεύκης. συνεχίζουμε σε δάση ελάτης μέχρι την κορυφή Κόρακας και Άνεμος για να καταλήξουμε στην κορυφή της Βουλγάρας. λίγο πριν μια παράκαμψη θα μας φέρει στην θέση Βουλγαρομνήματα όπου εικάζεται ότι είναι θαμμένος ο στρατός του Βούλγαρου βασιλιά Σαμουήλ που ηττήθηκε από τους Βυζαντινούς. Το “Ζ9” είναι μια αρκετά κουραστική ανάβαση και έχει αρκετό μήκος.

“Ζ10” (χωρίς σήμανση)

Επίσης από το κέντρο του χωριού ακολουθούμε τον δρόμο προς το ποτάμι και από εκεί περνάμε απέναντι για να διασχίσουμε, πάντα στον δασικό δρόμο,την πλαγιά. Αφήνουμε τον δρόμο και ανεβαίνουμε στους αγίους Αποστόλους, ένα ξωκκλήσι που βρίσκεται στον αυχένα, απέναντι από το χωριό. Ακολούθως ανεβαίνουμε ολόραχα στην θέση Αλαταριές και από εκει συνέχεια μέχρι την κορυφή Άνεμος όπου συναντάμε το μονοπάτι “Ζ9”.

“Ζ19” (χωρίς σήμανση)

Από το κέντρο του Βαθύλακου ακολουθούμε την ίδια διαδρομή αρχικά με το “Ζ10”. Λίγο αφού περάσουμε το ποτάμι στρίβουμε αριστερά μέσα στα έλατα και πιάνουμε μονοπάτι που θα μας φέρει στην ράχη. Κατεβαίνουμε από την άλλη μεριά και φτάνουμε σε ρεματιά με νερό τρεχούμενο. ακολουθούμε παράλληλα την αριστερή όχθη και φτάνουμε στα λουτρά Σουλαντά. Περνάμε από γεφυράκι στην απέναντι όχθη όπου βρίσκονται και οι γούρνες με το ιαματικό νερό.

Από εδώ μπορούμε να ανέβουμε στον δρόμο και να κατηφορίσουμε μέχρι την άσφαλτο. στην απέναντι μεριά βρίσκουμε το μονοπάτι που μας κατεβάζει σε ποτάμι. το περνάμε σε στενό του σημείο (αν κατεβάζει πολλά νερά είναι δύσκολο). Απέναντι ανεβαίνουμε σε δασικό δρόμο που αφήνουμε για να ανηφορίσουμε σε δάσος δρυός μέχρι την ράχη. Στην πίσω πλευρά κατεβαίνουμε αρχικά σε μονοπάτι και έπειτα σε δασικό δρόμο μέχρι τα λουτρά Σμοκόβου.

Αηδονοχώρι

Δυο μονοπάτια ξεκινούν από το χωριό, χωρίς σήμανση.

“Ζ17” (χωρίς σήμανση)

Μας φέρνει από το χωριό μέχρι το μονοπάτι “Ζ1” για κορυφή Βουλγάρας ή Ρεντίνα.

“Ζ18” (χωρίς σήμανση)

Κατεβαίνει έως τα λουτρά Σουλαντά.

Φουρνά

“Ζ25” Υπό καταγραφή είναι η ανάβαση από την νότια πλευρά της Βουλγάρας από το χωριό Φουρνά.

Κλειτσός

“Ζ24” και “Ζ6” Από το χωριό ανεβαίνουν μονοπάτια προς την Μάρτσα και την Κερασιά, κορυφή μεταξύ Μάρτσας και Βουλγάρας. Είναι υπό καταγραφή.

“Ζ26” Μεταξύ του Κλειτσού και των Φουρνών υπάρχει παραποτάμιο μονοπάτι που είναι υπό καταγραφή.

Νεράιδα

“Ζ5” (καλή σήμανση)

Μονοπάτι που ανεβαίνει από το όμορφο χωριό στον Προφήτη Ηλία και από εκεί μέσω βραχώδους, εντυπωσιακής κορυφογραμμής, στην κορυφή της Μάρτσας. κατεβαίνει στο διάσελο Τριφύλλα όπου βρίσκεται και το σπίτι του Διαβάτη, ένα αναξιοποίητο κτίσμα που προορίζονταν από τον δωρητή του, Νίκο Φλωράκη, για την ανάπαυση των ταξιδιωτών. Εδώ δόθηκε μάχη από τα παλικάρια του Καραϊσκάκη που κατανίκησε τους Τούρκους και τους συνεργάτες τους υπό τον Γιάννη Ράγκο.

Μολόχα

“Ζ2” (μέτρια σήμανση)

Από το χωριό της Μολόχας κατευθυνόμαστε νότια στον Προφήτη Ηλία, μια περιποιημένη θέση στην καρδιά του δάσους. Συνεχίζουμε ακολουθώντας την εκτεταμένη δασωμένη ράχη μέχρι το διάσελο Τσιριγκάιικα. Από εδώ παρακλάδι μας φέρνει προς τα δυτικά μέχρι την κορυφή Κερασιά. Μέχρι την κορυφή της Βουλγάρας συνεχίζουμε με ανατολική κατεύθυνση στην όμορφη κορυφογραμμή με τα αραιά έλατα.

 

  • Συνδυασμοί μονοπατιών που φτάνουν στην κορυφή της Βουλγάρας και της Μάρτσας μπορούν να σχηματίσουν πολύ ωραίες διασχίσεις
  • Όλα τα μονοπάτια που έχουν καταγραφεί είναι προσβάσιμα έστω και αν δεν έχουν σήμανση. Οι πιο έμπειροι πεζοπόροι μπορόνυ να τα εντοπίσουν με χρήση χάρτη και οι πιο αρχάριου με χρήση gps.
  • Όλες οι “έξυπνές” συσκευές κινητής τηλεφωνίας μπορούν να λειτουργήσουν ως συσκευές gps με δωρεάν “κατέβασμα” εφαρμογής. Στον ιστότοπο μας μπορείτε να “κατεβάσετε” όλα τα μονοπάτια ΕΔΩ

 

για περισσότερες φωτογραφίες εδώ: