Διακήρυξη του Τυρόλο


Για την καλύτερη Άσκηση των αθλημάτων του βουνού.

Εισαγωγικό σημείωμα

Σε όλο τον κόσμο εκατομμύρια ανθρώπων ασκούν την ορειβασία και την αναρρίχηση. Σε πολλές χώρες τα αθλήματα βουνού έχουν γίνει σημαντικός παράγοντας της καθημερινής ζωής.

Σπάνια κάποια άλλη δραστηριότητα περιλαμβάνει τόσο μεγάλο φάσμα κινήτρων όπως τα αθλήματα του βουνού. Αυτά δίνουν την ευκαιρία στους ανθρώπους να εκπληρώσουν προσωπικούς στόχους και να ακολουθήσουν μια δραστηριότητα με νόημα που διαρκεί για όλη τους τη ζωή. Τα κίνητρα για να παραμείνει κάποιος ενεργός στα βουνά και στους βράχους ποικίλουν από τα οφέλη για την υγεία, την ευχαρίστηση της κίνησης, την επαφή με τη φύση καθώς και τα κοινωνικά κίνητρα μέχρι τη μαγεία της εξερεύνησης και της περιπέτειας. Η Διακήρυξη του Τυρόλου για την Καλύτερη Aσκηση των Αθλημάτων Βουνού που εγκρίθηκε από το Συνέδριο για το Μέλλον των Αθλημάτων Βουνού στο Innsbruck Αυστρίας (περιοχή του Τυρόλου) στις 8 Σεπτεμβρίου 2002 περιλαμβάνει μια σειρά αξιών και αξιωμάτων για να δοθεί κάποια καθοδήγηση ως προς την καλύτερη άσκηση των αθλημάτων βουνού.

Αυτά δεν αποτελούν κανόνες ή λεπτομερείς οδηγίες αλλά:

  1. Ορίζουν τις σημερινές βασικές αρχές των αθλημάτων βουνού.
  2. Περιέχουν αρχές και προδιαγραφές συμπεριφοράς.
  3. Διατυπώνουν τα ηθικά κριτήρια για τη λήψη αποφάσεων σε αβέβαιες περιστάσεις.
  4. Παρουσιάζουν τα ηθικά κριτήρια βάσει των οποίων το κοινό μπορεί να κρίνει τα αθλήματα βουνού.
  5. Μυούν τους αρχάριους στις αξίες και τις ηθικές αρχές που διέπουν το άθλημα τους.

Στόχος της Διακήρυξης του Τυρόλου είναι να βοηθήσει στην πραγμάτωση του ενυπάρχοντας δυναμικού των αθλημάτων βουνού για αναψυχή και προσωπική ανάπτυξη καθώς και προβολή της κοινωνικής ανάπτυξης της κατανόησης των διάφορων πολιτισμών και της περιβαλλοντικής συνείδησης.

Προς αυτή την κατεύθυνση η Διακήρυξη του Τυρόλου αντλεί από τους άγραφους κώδικες συμπεριφοράς και τις αξίες που ενυπάρχουν στο άθλημα και τους διευρύνει για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της εποχής μας. Οι θεμελιώδεις αξίες στις οποίες στηρίζεται η Διακήρυξη του Τυρόλου, θεωρούν αληθές ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα αθλήματα βουνού παγκοσμίως – είτε είναι πεζοπόροι περιπατητές, είτε ορειβάτες, είτε οπαδοί της αθλητικής αναρρίχησης, αναζητούν να διευρύνουν τα όρια τους στα μεγάλα υψόμετρα. Ακόμα και αν μερικές από τις βασικές αρχές συμπεριφοράς έχουν πρακτική αξία μόνο για μια μικρή ελίτ, πολλές από τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στη Διακήρυξη του Τυρόλου απευθύνονται συνολικά στην οικογένεια των αθλημάτων βουνού. Με αυτές τις προτάσεις ελπίζουμε ιδιαίτερα πως θα προσεγγίσουμε τους νέους διότι αυτοί αποτελούν το μέλλον των αθλημάτων βουνού.

Η Διακήρυξη του Τυρόλου είναι έκκληση για:
. Την αποδοχή των κινδύνων και την ανάληψη των ευθυνών μας
. Αντιστάθμισμα των στόχων με την ικανότητα και τον εξοπλισμό
. Έντιμη συμπεριφορά και ειλικρινείς αναφορές στη δράση μας
. Αγώνα υπέρ της άριστης πρακτικής και διαρκούς γνώσης
. Ανοχή, κατανόηση των άλλων και αλληλοβοήθεια
. Την προστασία της άγριας και φυσικής μορφής των ορέων και των ορθοπλαγιών . Την υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών και τη βιώσιμη ανάπτυξη τους

Η Διακήρυξη του Τυρόλου βασίζεται στην ακόλουθη ιεραρχία αξιών:

. Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια – Η αρχή ότι τα ανθρώπινα όντα γεννιούνται ελεύθερα και ίσα στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα και θα πρέπει να ενεργούν προς αλλήλους μέσα σε πνεύμα αδελφικότητας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.

. Ζωή, Ελευθερία, Ευτυχία – ως αναφαίρετα δικαιώματα και με την ιδιαίτερη ευθύνη των αθλημάτων βουνού απέναντι στους αυτόχθονες πληθυσμούς των ορεινών περιοχών για να προστατευθούν τα δικαιώματα των κοινοτήτων που κατοικούν σε αυτές.

. Προστασία της Φύσης – ως δέσμευση για να διασφαλιστεί η οικολογική αξία και ο φυσικός χαρακτήρας στις ορεινές περιοχές και στα αναρριχητικά πεδία παγκοσμίως. Αυτό περιλαμβάνει την προστασία των επαπειλούμενων ειδών χλωρίδας και πανίδας, τα οικοσυστήματα τους και το τοπίο.

. Αλληλεγγύη – ως ευκαιρία μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού να προβληθεί η ομαδικότητα, η συνεργασία και η κατανόηση και να υπερπηδηθούν τα εμπόδια που συχνά προβάλλουν εξ αιτίας του φύλου, ηλικίας, χρώματος, εθνικότητας, επιπέδου ικανότητας, κοινωνικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκεύματος ή δόγματος.

. Αυτο-πραγματοποίηση – σαν μια ευκαιρία μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού να γίνει σημαντική πρόοδος ως προς τους επιθυμητούς στόχους και να επιτευχθεί η προσωπική ικανοποίηση.

. Αλήθεια – ως αναγνώριση ότι στα αθλήματα βουνού η εντιμότητα είναι πρωταρχικό στοιχείο για να αποτιμηθούν τα επιτεύγματα. Αν η διαιτησία αντικαταστήσει την αλήθεια θα είναι πλέον αδύνατο να αξιολογηθούν οι αναρριχητικές επιδόσεις.

. Υπεροχή – ως μια ευκαιρία, μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού, να αγωνισθούμε για στόχους που δεν έχουν επιτευχθεί στο παρελθόν και να θέσουμε ανώτερα κριτήρια.

. Περιπέτεια – ως αναγνώριση ότι στα αθλήματα βουνού η διαχείριση του κινδύνου μέσα από τη σωστή κρίση, τις ικανότητες και την ατομική ευθύνη είναι ένας πρωταρχικός παράγοντας. Η πολυμορφία των αθλημάτων βουνού επιτρέπει στον καθένα να διαλέξει τη δική του μορφή περιπέτειας εφ’ όσον η ικανότητα και οι πιθανοί κίνδυνοι αντισταθμίζονται.

ΜΕΡΟΣ 1ο – ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ

Α’ Περιληπτική παρουσίαση των άρθρων

Aρθρο 1. – Η Ατομική Ευθύνη

Οι ορειβάτες και οι αναρριχητές ασκούν το άθλημα τους κάτω από συνθήκες όπου υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος και η εξωτερική βοήθεια μπορεί να μην είναι διαθέσιμη. Με αυτό κατά νου ασκούν τη δραστηριότητα τους αυτή με δική τους ευθύνη και είναι υπόλογοι για την ασφάλεια τους. Οι πράξεις των ατόμων δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο τους γύρω τους ούτε και το περιβάλλον.

Aρθρο 2. – Το ομαδικό Πνεύμα

Τα μέλη μιας ομάδας θα πρέπει να είναι έτοιμα να συμβιβαστούν ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα συμφέροντα και τις ικανότητες όλης της ομάδας.

Aρθρο 3. Η Αναρρίχηση και η Κοινότητα των Ορειβατών

Οφείλουμε στα άτομα που συναντάμε στα βράχια και τα βουνά ίσο μέρος καλοσύνης και σεβασμού. Ακόμα και σε συνθήκες απομόνωσης και σε καταστάσεις που μας καταβάλλουν ψυχολογικά θα πρέπει να φερόμαστε στους άλλους όπως ακριβώς θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται.

Aρθρο 4. Επίσκεψη σε Ξένες χώρες

Ως φιλοξενούμενοι σε ξένους πολιτισμούς θα πρέπει πάντα να φερόμαστε με ευγένεια και μετριοπάθεια προς τους κατοίκους της χώρας – τους οικοδεσπότες μας. θα δείξουμε σεβα- σμό στα ιερά βουνά και άλλους ιερούς τόπους ενώ παράλληλα θα προσπαθούμε να ωφελή- σουμε και να βοηθήσουμε την τοπική οικονομία και τους κατοίκους. Η κατανόηση ενός ξένου πολιτισμού είναι μέρος της ολοκληρωμένης αναρριχητικής εμπειρίας.

Aρθρο 5. Οι ευθύνες των Οδηγών Βουνού και ¶λλων Αρχηγών

Οι επαγγελματίες οδηγοί βουνού ή άλλοι αρχηγοί και μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοήσουν τους ρόλους τους και να δείχνουν σεβασμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα άλλων ομάδων και ατόμων. Με στόχο να είναι άριστα προετοιμασμένοι οι οδηγοί, οι αρχηγοί και τα μέλη

ομάδων θα πρέπει να κατανοούν τις απαιτήσεις, τους κινδύνους και την επικινδυνότητα του εγχειρήματος τους, να έχουν τις κατάλληλες ικανότητες, την εμπειρία και το σωστό εξοπλισμό και να ελέγχουν διαρκώς τις καιρικές συνθήκες.

Aρθρο 6. Καταστάσεις Έκτακτης Ανάγκης Ετοιμοθάνατοι και θάνατος

Με σκοπό να είναι προετοιμασμένοι για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και περιπτώσεις που περιλαμβάνουν σοβαρά ατυχήματα και θάνατο όλοι όσοι συμμετέχουν στα αθλήματα βουνού θα πρέπει ρητά να κατανοήσουν τους κινδύνους και την επικινδυνότητα καθώς και την ανάγκη να διαθέτουν τις κατάλληλες ικανότητες, γνώσεις και εξοπλισμό. Όλοι οι συμ- μετέχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τους άλλους στην περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή ατυχήματος και επίσης να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας τραγωδίας.

Aρθρο 7. Πρόσβαση και Προστασία

Πιστεύουμε πως η ελευθερία της πρόσβασης στα βουνά και τα βράχια με υπευθυνότητα είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα, θα πρέπει πάντα να ασκούμε τις δραστηριότητες μας δείχνοντας την ανάλογη ευαισθησία προς το περιβάλλον και να είμαστε προπομποί για την προστασία της φύσης. Σεβόμαστε τους περιορισμούς πρόσβασης και τους κανονισμούς που έχουν συμφωνηθεί με τους αναρριχητές και τις αρχές ή οργανώσεις για την προστασία της φύσης.

Aρθρο 8. – Το Στυλ
Η ποιότητα της εμπειρίας και το πως επιλύουμε ένα πρόβλημα είναι πιο σημαντικά από την επίλυση του ίδιου του προβλήματος. Στηρίζουμε ένθερμα την αρχή του να μην αφήνουμε ίχνη.

Aρθρο 9. – Οι πρώτες αναβάσεις

Η πρώτη ανάβαση σε μια διαδρομή ή βουνό είναι μια πράξη δημιουργίας. Πρέπει τουλάχιστον να επιχειρείται με τον καλύτερο τρόπο, συμβατό προς τις παραδόσεις της περιοχής και να αποδεικνύει την υπευθυνότητα απέναντι στην τοπική αναρριχητική κοινότητα και τις ανάγκες των μελλοντικών αναρριχητών.

Aρθρο 10. – Χορηγίες, Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις

Η συνεργασία μεταξύ των χορηγών και των αθλητών πρέπει να είναι μια επαγγελματική σχέση που υπηρετεί τα συμφέροντα των αθλημάτων βουνού. Είναι αποκλειστική ευθύνη της κοινότητας των ορεινών αθλημάτων σε όλο το φάσμα της να εκπαιδεύσει και να πληροφορή- σει τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό στηρίζοντας αυτές τις επιλογές.

Β’ Τα Αξιώματα και οι Βασικές Αρχές της Διακήρυξης του Τυρόλου
(Αναλυτική παρουσίαση των άρθρων)

Aρθρο 1. – Η Ατομική Ευθύνη
Οι ορειβάτες και οι αναρριχητές ασκούν το άθλημα του κάτω από συνθήκες όπου υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος και η εξωτερική βοήθεια μπορεί να μην είναι διαθέσιμη. Με αυτό κατά νου ασκούν τη δραστηριότητα τους αυτή με δική τους ευθύνη και είναι υπόλογοι για την ασφάλεια τους. Οι πράξεις των ατόμων δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο τους γύρω τους ούτε και το περιβάλλον.

  1. Επιλέγουμε τους στόχους μας σύμφωνα με τις δικές μας ικανότητες ή εκείνες της ομάδας μας και ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στο βουνό. Η αναβολή της ανάβασης αποτελεί επίσης έγκυρη επιλογή.
  2. Διασφαλίζουμε ότι έχουμε την κατάλληλη εκπαίδευση για το στόχο μας, ότι έχουμε σχεδιάσει την ανάβαση και το ταξίδι μας προσεκτικά και έχουμε κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες.
  3. Διασφαλίζουμε ότι είμαστε κατάλληλα εξοπλισμένοι σε κάθε εξόρμηση και ότι γνωρίζουμε πως να χρησιμοποιούμε τον εξοπλισμό μας.

Aρθρο 2 – Το Ομαδικό Πνεύμα

Τα μέλη μιας ομάδας θα πρέπει να είναι έτοιμα να συμβιβαστούν ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα συμφέροντα και τις ικανότητες όλη της ομάδας.

  1. Κάθε μέλος της ομάδας πρέπει να μεριμνά και να αναλαμβάνει την ευθύνη για την ασφάλεια των υπολοίπων μελών της ομάδας του.
  2. Κανένα μέλος της ομάδας δεν πρέπει να εγκαταλείπεται μόνο του πίσω, εάν αυτό θέτει σε κίνδυνο την καλή κατάσταση της υγείας του.

Aρθρο 3 – Η Αναρρίχηση και η Κοινότητα των Ορειβατών

Οφείλουμε στα άτομα που συναντάμε στα βράχια και τα βουνά ίσο μέρος καλοσύνης και σεβασμού. Ακόμα και σε συνθήκες απομόνωσης και σε καταστάσεις που καταβάλλουν ψυχολογικά θα πρέπει να φερόμαστε στους άλλους όπως ακριβώς θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται.

  1. Κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μη θέσουμε σε κίνδυνο άλλους και τους προειδοποιούμε για τους πιθανούς κινδύνους.
  2. Εξασφαλίζουμε ότι δεν γίνονται διακρίσεις εις βάρος κανενός μέλους της ομάδας μας. 3. Ως επισκέπτες, σεβόμαστε τους κανόνες που ισχύουν στην περιοχή.
  3. Δεν εμποδίζουμε και δεν ενοχλούμε τους άλλους περισσότερο απ’ ότι είναι απαραίτητο. Αφήνουμε τις ταχύτερες ομάδες να περάσουν. Δεν καταλαμβάνουμε διαδρομές που άλλοι περιμένουν να σκαρφαλώσουν.
  4. Οι εκθέσεις μας για τις αναρριχήσεις θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν πιστά και λεπτομερώς τα πραγματικά γεγονότα.

Aρθρο 4 – Επίσκεψη σε Ξένες Χώρες

Ως φιλοξενούμενοι σε ξένους πολιτισμούς, θα πρέπει πάντα να φερόμαστε με ευγένεια και μετριοπάθεια προς τους κατοίκους του κράτους – τους οικοδεσπότες μας. θα δείξουμε σεβασμό στα ιερά βουνά και άλλους ιερούς τόπους ενώ παράλληλα θα προσπαθούμε να ωφελήσουμε και να βοηθήσουμε την τοπική οικονομία και τους κατοίκους. Η κατανόηση ενός ξένου πολιτισμού είναι μέρος της ολοκληρωμένης αναρριχητικής εμπειρίας.

  1. Συμπεριφερόμαστε πάντα στους κατοίκους της χώρας που μας φιλοξενεί με ευγένεια, ανοχή και σεβασμό.
  2. Τηρούμε πιστά οποιουσδήποτε κανονισμούς αναρρίχησης που επιβάλλει η χώρα που μας φιλοξενεί.
  3. Συνιστάται να έχουμε ενημερωθεί για την ιστορία, την κοινωνία, την πολιτική δομή, τις τέχνες και τη θρησκεία της χώρας που επισκεπτόμαστε πριν αρχίσει το ταξίδι μας για να αυξηθεί η κατανόηση μας για το λαό της και το περιβάλλον της. Σε περίπτωση πολιτικής αστάθειας πρέπει να αναζητήσουμε καθοδήγηση από τις αρχές.
  4. θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε μερικά βασικά στοιχεία της γλώσσας που ομιλείται στη φιλοξενούσα χώρα: τύπους χαιρετισμών, παρακαλώ, ευχαριστώ, ημέρες της εβδομάδας, η ώρα, οι αριθμοί κ.λ.π. Είναι εκπληκτικό όταν διαπιστώνουμε πόσο αυτή η μικρή επένδυση βελτιώνει την ποιότητα της επικοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο συμβάλλουμε στην κατανόηση μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών.
  5. Δεν πρέπει ποτέ να χάσουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε τις αναρριχητικές μας ικανό- τητες με τους ντόπιους που ενδιαφέρονται. Κοινές αποστολές με αναρριχητές από τη χώρα υποδοχής είναι το καλύτερο σκηνικό για ανταλλαγή εμπειριών.
  6. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να προσβάλλουμε το θρησκευτικό συναίσθημα των οικοδεσποτών μας. Για παράδειγμα θα πρέπει να αποφεύγουμε την επίδειξη γυμνού δέρματος, σε μέρη όπου αυτό δεν είναι αποδεκτό για θρησκευτικούς ή κοινωνικούς λόγους. Αν κάποιες εκφράσεις άλλων θρησκειών δεν είναι κατανοητές δείχνουμε ανοχή και αποφεύγουμε να ασκούμε κριτική.
  7. Δίνουμε κάθε δυνατή βοήθεια στους ντόπιους που έχουν την ανάγκη μας. Ο γιατρός μιας αποστολής μπορεί να συντελέσει στην αισθητή διαφορά στη ζωή ενός σοβαρά άρρωστου ατόμου.
  8. Για να ωφεληθούν οι ορεινές κοινότητες οικονομικά, αγοράζουμε τοπικά προϊόντα, εάν αυτό είναι εφικτό, και επωφελούμαστε από τις τοπικές υπηρεσίες.
  9. Πρέπει να ενθαρρύνουμε και αυξήσουμε τη βοήθεια μας στις ορεινές κοινότητες εισά- γοντας και στηρίζοντας τη δημιουργία υποδομής που οδηγεί στη βιώσιμη ανάπτυξη αυτών των περιοχών. Για παράδειγμα εκπαίδευση και υπηρεσίες εκπαίδευσης ή οικολογικά συμβατές οικονομικές επιχειρήσεις.

Aρθρο 5 – Οι ευθύνες των Οδηγών Βουνού και άλλων Αρχηγών

Οι επαγγελματίες οδηγοί βουνού, άλλοι αρχηγοί και μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοήσουν τους ρόλους τους και να δείχνουν σεβασμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα άλλων ομάδων και ατόμων. Με στόχο να είναι άριστα προετοιμασμένοι οι οδηγοί, οι αρχηγοί και τα μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοούν τις απαιτήσεις, τους κινδύνους και την επικινδυνότητα του εγχειρήματος τους, να έχουν τις κατάλληλες ικανότητες, την εμπειρία και το σωστό εξοπλισμό και να ελέγχουν διαρκώς τις καιρικές συνθήκες.

1.0 οδηγός ή αρχηγός πληροφορεί τον πελάτη του ή την ομάδα για τον ενυπάρχοντα κίνδυνο μιας ανάβασης και το επίπεδο επικινδυνότητας και αν αυτοί είναι ιδιαίτερα έμπειροι τους εμπλέκει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

  1. Η επιλεγμένη διαδρομή θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις ικανότητες του πελάτη ή της ομάδας για να διασφαλιστεί η απολαυστική και εποικοδομητική εμπειρία.
  2. Εάν είναι απαραίτητο ο οδηγός ή αρχηγός επισημαίνει τα όρια της δικής του ικανότητας και όπου αυτό είναι εφικτό παραπέμπει τους πελάτες του ή ομάδες σε πιο ικανούς συναδέλφους του. Είναι ευθύνη των πελατών και των μελών των ομάδων να επισημάνουν, εάν πιστεύουν πως ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα μεγάλος και ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί η τακτική της υποχώρησης ή κάποια άλλη εναλλακτική λύση.
  3. Σε περιπτώσεις όπως ιδιαίτερα επικίνδυνες αναρριχήσεις και αναβάσεις σε μεγάλο υψόμετρο οι οδηγοί και οι αρχηγοί θα πρέπει να ενημερώσουν προσεκτικά τους πελάτες τους και τις ομάδες ώστε να διασφαλιστεί ότι όλοι είναι ενήμεροι περί των ορίων υποστήριξης που οι οδηγοί και οι αρχηγοί μπορούν να παρέχουν.
  4. Οι τοπικοί οδηγοί θα πρέπει να πληροφορούν τους επισκέπτες συναδέλφους τους για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής τους και τις ισχύουσες συνθήκες.

Aρθρο 6 – Καταστάσεις Έκτακτης Ανάγκης, Ετοιμοθάνατοι και θάνατος

Με σκοπό να είναι προετοιμασμένοι για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και περιπτώσεις που περιλαμβάνουν σοβαρά ατυχήματα και θάνατο όλοι όσοι συμμετέχουν στα αθλήματα βουνού θα πρέπει ρητά να κατανοήσουν τους κινδύνους και την επικινδυνότητα καθώς και την ανάγκη να διαθέτουν τις κατάλληλες ικανότητες, γνώσεις και εξοπλισμό. Όλοι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τους άλλους στην περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή ατυχήματος και επίσης να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας τραγωδίας.

  1. Το να βοηθήσουμε κάποιον που κινδυνεύει έχει την απόλυτη προτεραιότητα απέναντι σε οποιουσδήποτε στόχους που έχουμε θέσει για τον εαυτό μας στο βουνό. Το να σώσουμε μια ζωή ή να προλάβουμε την επιδείνωση της υγείας ενός τραυματία έχει μεγαλύτερη αξία από τη δυσκολότερη πρώτη ανάβαση.
  2. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης αν η εξωτερική βοήθεια δεν είναι διαθέσιμη και μπο- ρούμε οι ίδιοι να βοηθήσουμε, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να παρέχουμε στα άτομα που έχουν ανάγκη, όλη τη δυνατή υποστήριξη που χρειάζονται χωρίς όμως να θέσουμε αδικαιολόγητα τον εαυτό μας σε κίνδυνο.
  3. Πρέπει να δίνονται όλες οι δυνατές ανέσεις σε κάποιον που είναι τραυματισμένος ή ετοιμοθάνατος παράλληλα με οποιαδήποτε βοήθεια που μπορεί να τον κρατήσει στη ζωή.
  4. Σε απομακρυσμένες περιοχές αν δεν είναι δυνατόν να περισώσουμε τη Σορό του νεκρού θα πρέπει να καταγραφεί η τοποθεσία όσο πιο πιστά γίνεται με στοιχεία για την ταυτότητα του θανόντος.
  1. Τα προσωπικά αντικείμενα, όπως η φωτογραφική μηχανή, το ημερολόγιο, το σημει- ωματάριο, φωτογραφίες, γράμματα και άλλα προσωπικά είδη πρέπει να φυλαχτούν και να παραδοθούν στους οικείους του θανόντος.
  2. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να δημοσιευθούν εικόνες του θανόντος χωρίς προηγουμένη συναίνεση των οικείων του.

Aρθρο 7 – Πρόσβαση και Προστασία

Πιστεύουμε πως η ελευθερία της πρόσβασης στα βουνά και τα βράχια με υπευθυνότητα είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα, θα πρέπει πάντα να ασκούμε τις δραστηριότητες μας δείχνοντας την ανάλογη ευαισθησία προς το περιβάλλον και να είμαστε προπομποί για την προστασία της φύσης. Σεβόμαστε τους περιορισμούς πρόσβασης και τους κανονισμούς που έχουν συμφωνηθεί με τους αναρριχητές και τις αρχές ή οργανώσεις για την προστασία της φύσης.

  1. Σεβόμαστε τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία της άγριας φύσης και ζωής στα βουνά και τα βράχια και φροντίζουμε να τηρούνται οι κανονισμοί και από τους συντρόφους μας. Αποφεύγοντας να κάνουμε θόρυβο ελαττώνουμε την παρενόχληση της άγριας ζωής.
  2. Εάν είναι δυνατόν, πλησιάζουμε στον προορισμό μας χρησιμοποιώντας τη δημόσια συγκοινωνία ή αυτοκίνητα κοινής χρήσης για να μειώσουμε την κίνηση στους δρόμους.
  3. Για να αποφευχθεί η διάβρωση και να μην ενοχλούμε την άγρια ζωή, μένουμε σε μονοπάτια κατά την ανάβαση και κατάβαση και στην άγρια φύση, επιλέγουμε τη διαδρομή που είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον.
  4. Κατά τη διάρκεια των περιόδων επώασης και ενφωλεασμού των πουλιών που κατοικούν σε βράχους, σεβόμαστε τους εποχιακούς περιορισμούς στην πρόσβαση. Μόλις μάθουμε ότι ισχύει η περίοδος επώασης θα πρέπει να ενημερώσουμε τους συντρόφους-μας και να βεβαιωθούμε ότι δεν θα πλησιάσουν τις φωλιές των νεοσσών.
  5. Κατά τη διάρκεια των πρώτων αναβάσεων πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δεν θέτουμε σε κίνδυνο τους βιότοπους σπανίων ειδών ζώων και φυτών. Εξοπλίζοντας και αναπτύσσοντας τις διαδρομές, θα πρέπει να λαμβάνουμε κάθε προφύλαξη για να ελαχιστοποιηθεί η οποιαδήποτε επίπτωση στο περιβάλλον.
  6. Οι μεγάλες επιπτώσεις του να κάνουμε δημοφιλείς κάποιες περιοχές ασφαλίζοντας διαδρομές από πάνω θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν. Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός αναρριχητών μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα πρόσβασης.
  7. Ελαχιστοποιούμε τη φθορά στα βουνά χρησιμοποιώντας τη λιγότερο επιβλαβή τεχνική ασφάλισης.
  8. Όχι μόνο πρέπει να μεταφέρουμε τα απορρίμματα μας μακριά από τα βουνά, αλλά και να συλλέγουμε όσα άφησαν οι άλλοι πίσω τους.
  9. Όταν δεν υπάρχουν χώροι υγιεινής, θα πρέπει να κρατάμε ικανή απόσταση από κατοικίες, χώρους κατασκήνωσης, χείμαρρους, ποτάμια ή λίμνες κατά τις κενώσεις μας και να λαμβάνουμε τα απαραίτητα μέτρα για να αποφευχθεί φθορά στο οικοσύστημα. Αποφεύγουμε να προσβάλλουμε την αισθητική άλλων ατόμων. Σε πολυσύχναστες περιοχές με χαμηλό ποσοστό βιολογικής δραστηριότητας οι αναρριχητές θα πρέπει να μπουν στον κόπο να συσκευάσουν τις κενώσεις τους.
  10. Διατηρούμε το χώρο κατασκήνωσης καθαρό αποφεύγοντας να δημιουργούμε πολλά απορρίμματα ή επιλέγουμε να τα πετάμε σε κατάλληλο μέρος. Όλος ο αναρριχητικός εξοπλισμός – σταθερά σχοινιά, σκηνές και φιάλες οξυγόνου – πρέπει να μην εγκαταλείπονται στο βουνό.
  11. Η κατανάλωση ενέργειας θα πρέπει να μειώνεται στο ελάχιστο. Ιδιαίτερα σε χώρες που έχουν έλλειψη ξυλείας, αποφεύγουμε το οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω μείωση των δασών. Σε χώρες με επαπειλούμενα δάση θα πρέπει να μεταφέρουμε αρκετά καύσιμα για την προετοιμασία του φαγητού όλων των μελών της αποστολής.
  12. Η χρήση του ελικοπτέρου θα πρέπει να μειώνεται στο ελάχιστο εκεί που αποτελεί απειλή για τη φύση ή τον πολιτισμό.
  13. Όταν υπάρχει διαμάχη πάνω σε θέματα πρόσβασης οι γαιοκτήμονες, οι αρχές και οι σύλλογοι θα πρέπει να διαπραγματευθούν για να βρουν λύσεις που θα ικανοποιούν όλες τις πλευρές.
  14. Λαμβάνουμε ενεργά μέρος στην επιβολή αυτών των κανονισμών, ιδιαίτερα δημοσιο- ποιώντας τους και συμμετέχοντας στην δημιουργία της απαραίτητης υποδομής.
  15. Μαζί με τους ορειβατικούς συλλόγους κα άλλες περιβαλλοντικές ομάδες είμαστε προπομποί σε πολιτικό επίπεδο να προστατέψουμε τον τόπο κατοικίας των ζώων και το περιβάλλον.

Aρθρο 8 – Το Στυλ

Η ποιότητα της εμπειρίας και το πως επιλύουμε ένα πρόβλημα είναι πιο σημαντικά από την επίλυση του ίδιου του προβλήματος. Στηρίζουμε ένθερμα την αρχή του να μην αφήνουμε ίχνη.

  1. Στόχος μας είναι να διατηρήσουμε τον αυθεντικό χαρακτήρα όλων των αναρριχήσεων, και ιδιαίτερα εκείνων που έχουν ιστορική σημασία. Αυτό σημαίνει πως οι αναρριχητές δεν θα έπρεπε να αυξήσουν τα σταθερά σημεία ασφάλισης στις ήδη υπάρχουσες διαδρομές. Εξαίρεση γίνεται μόνο όταν υπάρχει τοπικά κοινή συμφωνία -συμπεριλαμβανόμενης και της συγκατάθε- σης του αναρριχητή που άνοιξε τη διαδρομή – να γίνει αναβάθμιση στο επίπεδο της σταθερής προστασίας τοποθετώντας νέα υλικά ή αφαιρώντας τα παλιά.
  2. Σεβόμαστε τη πολυμορφία της τοπικής παράδοσης και δεν προσπαθούμε να επιβάλλουμε την άποψη μας σε άλλες σχολές αναρρίχησης – ούτε δεχόμαστε την επιβολή άλλων απόψεων.
  3. Τα βράχια και τα βουνά είναι μια περιορισμένη πηγή περιπέτειας που πρέπει να μοι- ραζόμαστε με άλλους αναρριχητές με πολλά ενδιαφέροντα και για πολλές γενιές ακόμα. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι επόμενες γενιές θα χρειαστούν να ανακαλύψουν τους αποκλειστικά δικούς τους τρόπους ΝΕΩΝ περιπετειών στο πλαίσιο αυτής της ήδη περιορισμένης πηγής. Φροντίζουμε να αξιοποιήσουμε τα βουνά και τα βράχια με τρόπο ώστε να μην υποκλέπτουμε τις ευκαιρίες από τις μελλοντικές γενιές.
  1. Σε μέρη που επιτρέπεται η χρήση βυσμάτων, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται οι διαδρομές, τμήματα βράχων, ή ολόκληρες ορθοπλαγιές χωρίς βύσματα για να υπάρχει καταφύγιο για την περιπέτεια και να δείξουμε τον ανάλογο σεβασμό σε διαφορετικά αναρριχητικά συμφέροντα.
  2. Οι διαδρομές που είναι ασφαλισμένες με φυσικό τρόπο προσφέρουν τον ίδιο βαθμό ευχαρίστησης με εκείνες που είναι τεχνητά ασφαλισμένες, θα πρέπει οι περισσότεροι αναρριχητές να μάθουν να τοποθετούν φυσικά σημεία ασφάλισης και να εκπαιδευτούν με τέτοιο τρόπο ώστε να αποδεχτούν ότι αυτό προσφέρει περισσότερη περιπέτεια και πλούσιες εμπειρίες με την ανάλογη ασφάλεια όταν κατέχουμε την τεχνική.
  3. Στην περίπτωση διαμάχης μεταξύ διαφορετικών ομάδων, οι αναρριχητές θα πρέπει να επιλύσουν τις διαφορές τους χρησιμοποιώντας το διάλογο και τη διαπραγματευτική τους ικανότητα για να αποφευχθεί η ενδεχόμενη απαγόρευση πρόσβασης.
  4. Οι εμπορικές πιέσεις δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να επηρεάσουν το ήθος ενός ατόμου ή μιας περιοχής.
  5. Το καλό στυλ στα μεγάλα βουνά προϋποθέτει την απουσία χρήσης σταθερών σχοινιών, ουσιών που βελτιώνουν την επίδοση ή φιαλών οξυγόνου.

Aρθρο 9 – Οι πρώτες Αναβάσεις

Η πρώτη ανάβαση σε μια διαδρομή ή βουνό είναι μια πράξη δημιουργίας. Πρέπει τουλάχιστον να επιχειρείται με τον καλύτερο τρόπο, συμβατό προς τις παραδόσεις της περιοχής και να αποδεικνύει την υπευθυνότητα απέναντι στην τοπική αναρριχητική κοινότητα και τις ανάγκες των μελλοντικών αναρριχητών.

  1. Οι πρώτες αναβάσεις θα πρέπει να γίνονται με σεβασμό προς το περιβάλλον και σύμφωνα με τους τοπικούς κανονισμούς, την επιθυμία των γαιοκτημόνων και τις πνευματικές αξίες των κατοίκων της περιοχής.
  2. Δεν πρέπει να παραμορφώνουμε τα βράχια κόβοντας ή προσθέτοντας λαβές.
  3. Στις αλπικές περιοχές, οι πρώτες αναβάσεις πρέπει να γίνονται «από κάτω» (χωρίς προ- εγκαταστημένα σημεία ασφάλισης από πάνω).
  4. Αφού έχει αποδοθεί ο απαιτούμενος σεβασμός προς τις τοπικές παραδόσεις, είναι αποκλειστικά στη δικαιοδοσία του πρώτου αναρριχητή να καθορίσει το επίπεδο των σταθερών σημείων προστασίας της διαδρομής του (Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις προτάσεις του άρθρου 8).
  5. Στις περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ειδικά προστατευόμενες ή φυσικοί βιότοποι από τους αρμόδιους και τις τοπικές επιτροπές πρόσβασης η χρήση των βυσμάτων θα πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο για να διατηρηθεί το δικαίωμα πρόσβασης.
  6. Κατά τις πρώτες αναβάσεις τεχνικής αναρρίχησης η διάνοιξη οπών με τρυπάνι και η τοποθέτηση σταθερών σημείων ασφάλισης θα πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο (τα βύσματα θα πρέπει να αποφεύγονται ακόμα και στα σημεία αλλαγών εκτός εάν είναι απολύτως απαραίτητα).
  1. Οι διαδρομές περιπέτειας θα πρέπει να μείνουν όσο φυσικές γίνεται, κάνοντας χρήση σημείων ασφάλισης που αφαιρούνται, όπου αυτό είναι εφικτό, και χρήση βυσμάτων όταν αυτό είναι απαραίτητο πάντα με σεβασμό στην τοπική παράδοση.

8.0 ανεξάρτητος χαρακτήρας των παρακείμενων διαδρομών δεν πρέπει να διακυβεύεται.

  1. Στις εκθέσεις των πρώτων αναβάσεων, είναι βασικό να αναφέρονται οι λεπτομέρειες όσο πιο πιστά γίνεται. Η εντιμότητα και η ακεραιότητα του κάθε αναρριχητή δεν αμφισβητούνται παρά μόνον όταν υπάρχουν στοιχεία που τη διακυβεύουν.
  2. Τα βουνά μεγάλου υψομέτρου είναι μια πεπερασμένη πηγή. Προτρέπουμε τους αναρριχητές να χρησιμοποιήσουν το καλύτερο στυλ ανάβασης.

Aρθρο 10 – Χορηγίες, Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις

Η συνεργασία μεταξύ των χορηγών και των αθλητών πρέπει να είναι μια επαγγελματική σχέση που υπηρετεί τα συμφέροντα των αθλημάτων βουνού. Είναι αποκλειστική ευθύνη της κοινότητας των ορεινών αθλημάτων σε όλο το φάσμα της να εκπαιδεύσει και να πληροφορήσει τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό στηρίζοντας αυτές τις επιλογές.

  1. Η αμοιβαία κατανόηση μεταξύ του αθλητή και του χορηγού είναι απαραίτητη για να καθορισθούν οι κοινοί στόχοι. Η πολυμορφία των αθλημάτων βουνού απαιτεί σαφή προσδιορισμό των ειδικών γνώσεων του αθλητή και του χορηγού για να μεγιστοποιηθούν οι ευκαιρίες.
  2. Για να διατηρήσουν και να βελτιώσουν το επίπεδο των επιδόσεων τους οι αναρριχητές εξαρτώνται από τη διαρκή υποστήριξη των χορηγών τους. Γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντικό, οι χορηγοί να στηρίζουν τους συνεργάτες τους ακόμα και μετά μια σειρά αποτυχιών. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει ο χορηγός να πιέζει τον αναρριχητή για επιδόσεις.
  3. Για να υπάρχει διαρκής παρουσία στα μέσα ενημέρωσης, θα πρέπει να υφίστανται σαφείς δίοδοι επικοινωνίας που θα είναι καλά οργανωμένες και θα συντηρούνται.
  4. Οι αναρριχητές θα πρέπει να προσπαθούν να αναφέρουν τη δραστηριότητα τους με ρεαλιστικό τρόπο. Μία σαφής και λεπτομερής έκθεση όχι μόνο τονίζει την αξιοπιστία του αναρριχητή αλλά και την καλή φήμη του αθλήματος του.
  5. Ο αθλητής είναι κυριολεκτικά υπεύθυνος για την εκπροσώπηση του ήθους, του σωστού τρόπου της κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευθύνης στον χορηγό του και στα μέτρα ενημέρωσης όπως ορίζεται από τη Διακήρυξη του Τυρόλου.

ΜΕΡΟΣ 2ο – Η ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (Μορφές Ορειβασίας)

Η σύγχρονη αναρρίχηση περιλαμβάνει ένα μεγάλο φάσμα δραστηριοτήτων από την πεζοπορία έως το bouldering μέχρι την αναρρίχηση βράχου και την ορειβασία. Η ορειβασία

περιλαμβάνει και τις ακραίες μορφές αλπινισμού μεγάλου υψομέτρου και αναρριχητικές αποστολές στις Aνδεις ή τα Ιμαλάια. Αν και η διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις διάφορες μορφές αναρρίχησης δεν είναι καθόλου άκαμπτες, η ακόλουθη κατηγοριοποίηση καθιστά δυνατό να παρουσιαστεί η ευρεία ποικιλία των σύγχρονων αθλημάτων βουνού με πιο συνοπτικό τρόπο.

Πεζοπορία και Trekking

Η πεζοπορία προς τα ορεινά καταφύγια, διάσελα και κορυφές της υποαλπικής ζώνης είναι η πιο διαδεδομένη μορφή ορειβασίας. Η πολυήμερη πεζοπορία σε υψηλά βουνά, ιδιαίτερα εκτός της πεπατημένης, αναφέρεται σήμερα με τον όρο trek . Η πεζοπορία μετατρέπεται σε μια πιο απαιτητική μορφή ορειβασίας εφ’ όσον πρέπει να χρησιμοποιηθούν και τα χέρια για προώθηση.

Αναρρίχηση σε Via Ferratas

Διαδρομές σε απότομο βραχώδες έδαφος εξοπλισμένες με συρματόσχοινα και σιδερένια σκαλιά γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς. Ο στίβος που μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν για τεχνική αναρρίχηση βράχου γίνεται προσιτός μέσω μιας περίπλοκης υποδομής και ειδικά συστήματα προστασίας.

Η Κλασσική Ορειβασία

Ο ορειβάτης αυτής της κατηγορίας θα αναρριχηθεί σε βράχο με βαθμό δυσκολίας 3 της UIAA και θα μπορεί να αναρριχηθεί σε πεδίο με κλίση 40° σε πάγο και χιόνι. Οι χαρακτηρι- στικοί στόχοι σε αυτή την κατηγορία αναρρίχησης είναι οι κανονικές διαδρομές προς τις κορυφές της αλπικής ζώνης.

Το ορειβατικό σκι

Οι οπαδοί αυτής της κλασσικής μορφής αλπινισμού χρησιμοποιούν αλπικά χιονοπέδιλα ή χιονοπέδιλα telemark για να ανέβουν στα βουνά ή να διασχίσουν ολόκληρες οροσειρές. Δεδομένης της περιπλοκότητας των ικανοτήτων που απαιτούνται, αυτό το άθλημα κατα- τάσσεται μεταξύ των πιο απαιτητικών – και επικίνδυνων μορφών ορειβασίας.

Το Bouldering

Η αναρρίχηση Bouldering σε δύσκολα τμήματα βράχου κοντά στο έδαφος γίνεται συνήθως χωρίς σχοινί. Ο εξοπλισμός που επιτρέπεται είναι τα αναρριχητικά παπούτσια, ο σάκος μαγνησίας – και στις μέρες μας – το στρώμα για την ομαλή πτώση. Το ΒουΙάβππ9 ασκείται σε φυσικά στρογγυλεμένα βράχια ή σε τεχνητά πεδία.

Η αναρρίχηση σε τεχνητά πεδία

Σήμερα οι περισσότεροι αναρριχητές χρησιμοποιούν τεχνητούς αναρριχητικούς τοίχους, στο σπίτι τους, ή σε γυμναστήρια ή σε εξωτερικούς χώρους για προπόνηση και ψυχαγωγία. Ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός αναρριχητών δραστηριοποιείται αποκλειστικά σε τεχνητούς αναρριχητικούς τοίχους. Υπάρχουν επίσης νέες μορφές όπως η θεραπευτική αναρρίχηση και η αναρρίχηση ως τέχνη – για παράδειγμα ο χορός ή το μπαλέτο.

Αναρρίχηση Βράχου

Οι διαδρομές με μήκος 2-3 σχοινιών αποκαλούνται αναρριχήσεις βράχου. Εξ αιτίας του μικρού τους μήκους και τη σχεδόν συνολικής απουσίας αντικειμενικών κινδύνων, η «ηθική» της ελεύθερης ανάβασης έχει γίνει διεθνώς αποδεκτή γι’ αυτό τον τύπο αναρρίχησης τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αυτό σημαίνει πως αρκεί μόνο να μην έχουν τοποθετηθεί σταθερά σημεία ασφάλισης στο βράχο για την προώθηση κατά τη διάρκεια της ανάβασης.

Η Διαρκής Αναρρίχηση

Εάν η αναρρίχηση σε μία διαδρομή έχει πάνω από τρεις ή πέντε σχοινιές αποκαλείται διαδρομή διαρκούς αναρρίχησης.

Αναρρίχηση σε Μεγάλες Ορθοπλαγιές / Αναρρίχηση με Τεχνητά Μέσα

Σε αυτό το αναρριχητικό παιχνίδι που αναπτύχθηκε στην κοιλάδα Yosemite , οι αναρριχητές σκαρφαλώνουν διαδρομές που δεν μπορούν να γίνουν με ελεύθερη αναρρίχηση και ειδικά σχεδιασμένο εξοπλισμό. Αγωνίζονται να μειώσουν το άνοιγμα οπών για την τοποθέτηση ασφαλειών ή άλλα μέσα προώθησης όσο γίνεται περισσότερο, και αφήνουν ελάχιστα ίχνη αφού ολοκληρώσουν την ανάβαση.

Αλπική αναρρίχηση

Στο «Αλπικό παιχνίδι» οι αναρριχητές δεν έχουν μόνο να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που τίθενται από αυτήν καθ αυτήν την αναρρίχηση αλλά και τους «αντικειμενικούς» κινδύ- νους ενός συχνά εχθρικού περιβάλλοντος στα ψηλά βουνά. Επειδή η επιβίωση συχνά δεν εξαρτάται μόνο από την ικανότητα να χειρίζεται κάποιος με ασφάλεια τα τεχνικά προβλήματα μιας διαδρομής αλλά επίσης από την ταχύτητα μιας ομάδας, οι άγραφοι κανόνες του αλπικού παιχνιδιού κατά παράδοση επιτρέπουν τη χρήση καρφιών και σφηνών για προώθηση. Όμως, αρχίζοντας από το τέλος της δεκαετίας του ’60, οι αρχές της ελεύθερης αναρρίχησης έχουν αρχίσει αυξητικά να εφαρμόζονται και στα ψηλά βουνά. Ενώ στην αρχή της νέας εποχής ο στόχος ήταν η ελεύθερη αναρρίχηση σε διαδρομές που κανονικά γίνονται με τεχνητά μέσα, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος να εμφανισθούν καινούργιες δύσκολες αναρριχήσεις – που στήθηκαν σύμφωνα με τους πιο αυστηρούς κανόνες – στα βουνά. Αυτές περιλαμβάνουν εξαιρετικά τολμηρές διαδρομές περιπέτειας και απολαυστικές αθλητικές αναρριχήσεις. Μια σημαντική πλευρά της αλπικής αναρρίχησης είναι η ανάβαση σε διαδρομές πάγου, Αυτές ποικίλλουν από κλασσικές κάθετες διαδρομές πάγου σε πολύ δύσκολα φουτουριστικά εγχειρήματα. Ένας τύπος αναρρίχησης πάγου που τελευταία έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής είναι η αναρρίχηση σε καταρράκτες πάγου, σταλακτίτες πάγου και γυάλινους βράχους. Οι σύγχρονες μεικτές διαδρομές πάγου – βράχου συχνά απαιτούν πολύ δύσκολες κινήσεις πάνω σε βράχο με χρήση κραμπόν και αξίνας πάγου (πιολέ). Το παιχνίδι αυτό διέπεται από τους κανόνες της ελεύθερης αναρρίχησης. Οι διαδρομές πάγου και τα μεικτά πεδία ποικίλλουν από διαδρομές μιας σχοινιάς έως τολμηρές επιχειρήσεις σε υψηλότερες οροσειρές που διαρκούν πολλές εβδομάδες.

Υπερ-αλπική Αναρρίχηση

Αυτό το ορειβατικό άθλημα εφαρμόζει τους κανόνες της αλπικής αναρρίχησης σε έδαφος μεγάλου υψομέτρου σε οροσειρές έξι, επτά και οκτώ χιλιάδων μέτρων που προηγούμενα χρησιμοποιούνταν για παραδοσιακές αποστολές. Στην υπερ-αλπική αναρρίχηση τα σταθερά σχοινιά, η βοήθεια από εξωτερικές πηγές και η εγκατάσταση μιας αλυσίδας κατασκηνώσεων δεν είναι αποδεκτά.

Η Αναρρίχηση Αποστολών

Έχουν αναπτυχθεί δύο τύποι αυτής της δραστηριότητας: Ο πρώτος έχει ως λειτουργία να δώσει τη δυνατότητα στο μέγιστο αριθμό μελών να φθάσουν την μυθική κορυφή στις οροσειρές μεγάλου υψομέτρου δια της κανονικής οδού. Αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας χρησιμοποιώντας ελεύθερα βαστάζους, σταθερά σχοινιά και φιάλες οξυγόνου. Εν αντιθέσει, η ακραία μορφή της αναρρίχησης αποστολών πασχίζει να σπρώξει τα όρια της τεχνικής δυσκολίας με την βοήθεια που ο σύγχρονος εξοπλισμός μπορεί να παρέχει: φιάλες οξυγόνου, σταθερά σχοινιά, μεταφερόμενες κατασκηνώσεις και αποθήκες εξοπλισμού.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ
1) Η ιεραρχία του Αναρριχητικού Παιχνιδιού

Ένα σύστημα κατηγοριοποίησης των διαφορετικών μορφών αναρρίχησης που πρότεινε ο Lito Tejada Flores , αποδείχτηκε χρήσιμο για να περιγράφουν οι πολλαπλές μορφές που έχει λάβει σήμερα η αναρρίχηση. Κάθε ειδικός τύπος αναρριχητικού «παιχνιδιού» καθορίζεται από ένα ανεπίσημο σύνολο κανόνων, που διατυπώνονται με σκοπό να γίνεται η ενασχόληση όλο και πιο δύσκολη και ως εκ τούτου ενδιαφέρουσα. Όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος σε ένα συγκεκριμένο αναρριχητικό παιχνίδι εξ αιτίας του φυσικού περιβάλλοντος, τόσο πιο επιεικείς είναι οι περιορισμοί ως προς τη χρήση τεχνικού εξοπλισμού. Όσο λιγότεροι είναι οι αντικειμενικοί κίνδυνοι τόσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανόνες.

2) Αναρρίχηση Περιπέτειας και Αθλητική Αναρρίχηση

Η ορολογία της σύγχρονης αναρρίχησης διαφοροποιεί μεταξύ τους το στυλ της περιπέτειας ή την παραδοσιακή αναρρίχηση και την αθλητική αναρρίχηση ή την προς «τέρψιν» αναρρίχηση. Η αναρρίχηση περιπέτειας ή η παραδοσιακή αναρρίχηση περιλαμβάνουν τα εξής στοιχεία:

. Η επίδοση κρίνεται από το ποσοστό αντοχής στο στρες που απαιτείται για την ολοκλήρωση μιας διαδρομής.

. Ο αναρριχητής είναι υπεύθυνος για την τοποθέτηση προστατευτικών μέσων ή οφείλει να κάνει και χωρίς αυτά.

. Τα λάθη που γίνονται από τον αρχηγό μπορούν να έχουν άσχημες συνέπειες. Η Αθλητική αναρρίχηση χαρακτηρίζεται ως εξής:

. Η επίδοση κρίνεται από το βαθμό τεχνικής δυσκολίας της διαδρομής.
. Κυριαρχεί το στοιχείο της κίνησης και της αισθητικής της.
. Τα σημεία ασφάλισης εγγυώνται τέλεια προστασία.
. Εάν οι σύγχρονες τεχνικές ασφάλισης χρησιμοποιούνται κατάλληλα οι πτώσεις των «πρώτων» δεν τιμωρούνται αυστηρά.

Τα στυλ της Αναρρίχησης Περιπέτειας και της Αθλητικής Αναρρίχησης, εφαρμόζονται στα βράχια καθώς επίσης και στις αλπικές ορθοπλαγιές. Ανάμεσα στις καθαρές μορφές της αναρρίχησης περιπέτειας και προς «τέρψιν» αναρρίχησης υπάρχουν πολυάριθμες υβριδικές μορφές. Τα διαφορετικά παιχνίδια και οι «φιλοσοφίες» ασφάλισης αντιστοιχούν στις αποκλίνουσες ατομικές ανάγκες των αναρριχητών. Η πληθώρα μορφών στα αθλήματα βουνού προσφέρει ευχαρίστηση και αυτο-εκπλήρωση για ένα μεγάλο αριθμό ατόμων – γεγονός που αντιμετωπίζουμε θετικά. Οι φίλοι της αθλητικής αναρρίχησης καθώς και οι οπαδοί της φιλοσοφίας της περιπέτειας έχουν κάθε δικαίωμα να σκαρφαλώνουν σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ικανότητες τους. Ο απώτερος στόχος μας θα έπρεπε να είναι να διατηρήσουμε την πολυμορφία των στυλ αναρρίχησης και να τους δώσουμε το δικό τους χώρο.